Kalender activiteiten juni

Za. 16/06/2007: Triatlon Brugge
Annelies, Kim, Els, Stephanie, Lien, Celine en Vicky doen mee

Tilff-Bastogne-Tilff

Tilff-Bastogne-Tilff 237 km (Wim C. en Wim F.), 137 km (Lien, Serafien, Karl, Olivier, Alain en papa Rabaey), 68 km (Nele en Bart)
Hierbij het verslagje van Lien over de 137 km:
Het avontuur begon in de regen maar dit (ongemak) werd al vlug vergeten door het prachtige parcours dat we onder de wielen geschoven kregen…
Onmiddellijk na het vertrek werden we al serieus op de proef gesteld met de beklimming van de Côte d’Oneux (2800 m). Met zijn gemiddelde stijgingspercentage van 6,8 % en max. 13% bevestigde deze helling reeds het vermoeden dat deze klassieker zeker niet voor doetjes is. Wat in ademnood zetten we verder, op naar de Côte de Werbomont (4600m). Ook bij deze beklimming kregen we nog wat regen in onze nek wat het klimmen wat bemoeilijkte, maar niet getreurd, na klimwerk komt er steeds een afdaling en wat voor één, een maximum snelheid van 70 km/h werd die dag gemakkelijk behaald. Ondertussen bleef de regen uit en af en toe kwam zelfs het zonnetje piepen. Alvorens de eerste bevoorrading werd bereikt dienden we nog L’Ancienne Barrière (4800m), de Saint-Jacques (4700m) én de beruchte Côte de Wanne (2200m) op. Om geen kou te vatten beslisten we om vlug onze voorraden te verorberen en onze tocht verder te zetten. Het werd ons al gauw duidelijk dat het oppassen geblazen was voor de afdaling. Door de regen lag deze er immers héél gevaarlijk bij en legden we onszelf de discipline op het rustig aan te doen bij het zien van enkele lelijke valpartijen. Enkele kilometers verder zorgde een plotse bocht naar links voor velen voor de verrassing, want daar was de Côte d’Amermont (3600m) al! De meesten hadden zich hieraan nog niet verwacht en wilden tevergeefs nog terugschakelen naar het kleine blad… bijgevolg werden we wat opgehouden, maar we hebben ons eens goed breed gemaakt (slim zoals we zijn ;-)) en zo konden we zonder van de fiets te hoeven stappen de beklimming inzetten. Onze kuiten werden hier nogmaals serieus op de proef gesteld bij een percentage van maximum 21%. Een volgende helling om naar uit te kijken was de Col du Rosier (4500m). Even halverwege de col werden we door een plaatselijk muziekorkest aangemoedigd, en aangezien hier het stijgingspercentage (gemiddeld 5,6 % en max. 12%) best wel meeviel genoot deze helling onze voorkeur die dag ! Even gestopt om te bekomen en om nog wat energie bij te tanken vertrokken we opnieuw met een prachtige afdaling in het vooruitzicht. Lange rechte wegen deden de verleiding overheersen om nog sneller te willen afdalen. Kilometer 100 werd stilaan bereikt en zodoende lag de Côte de Xhierfomont (3000m)voor onze ogen te pronken. Bij velen zag je dat er vermoeidheid kwam opsteken maar niets weerhield ons om zelfs sommige mannen onze kuiten te tonen…Na deze beklimming volgde een stuk vlak parcours tot we op zo’n 20 km van de finish nog een 2e bevoorrading bereikten in Aywaille. Met La Redoute in het achterhoofd besloten we hier ons goed te bevoorraden en zelfs 10’ de tijd te nemen om uitgerust de volgende ( maar lastigste ) klim aan te vangen. Met een klein hartje schakelden we naar 39/27 en het gevecht tegen een max. stijgingspercentage van 20% van de “Col de la Redoute” (1650m) werd ingezet. Aangemoedigd door vele wielerfanaten langs het parcours behaalden we beter dan we mochten vermoeden de top, een lachje voor een kiekje kon er zelfs nog van af… Eens deze achter de rug was kon zelfs de Côte du Hornay (1100m) geen roet meer in het eten gooien en met fierheid beëindigden we deze supermooie klassieker na 140 km. In Tilff vonden we al gauw ook de rest van onze streekgenoten Nele, Karl, Olivier, Alain, Wim F. en Wim C. terug op een plaatselijk terrasje en zeg nu zelf, zonder den après konden we geen betere afsluiter indenken en klonken we op de supertoffe ervaring van TBT !